EURO 2004: Ο άθλος και η... κληρονομία (+videos)

Του Αλέξανδρου Ναλμπάνη

Σαν σήμερα εννέα χρόνια πριν, ο Θοδωρής Ζαγοράκης ύψωνε στον ουρανό της Λισαβόνας το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα.
Η στιγμή αυτή φάνηκε να καθορίζει τη μοίρα του ελληνικού αθλητισμού, μα τελικά είναι σα να μην έγινε ποτέ.

Ωστόσο, οι μνήμες και τα συναισθήματα ήταν τόσο δυνατά που δε θα σβήσουν ποτέ απ' τις καρδιές μας.
Ας τα ξαναζήσουμε, έστω μέσω βίντεο...

Πορτογαλία – Ελλάδα 1-2 (12/6/2004)

“Η Ελλάδα χάλασε το πάρτι των διοργανωτών στην πρεμιέρα” έγραφε το site της UEFA.Καραγκούνης και Μπασινάς τινάζουν τα δίχτυα του Ρικάρντο δύο φορές στο πιο ισορροπημένο παιχνίδι της διοργάνωσης για τη χώρα μας, ως αγωνιστική εικόνα.

Στην τελετή έναρξης πριν τον αγώνα, ο Γιώργος Χελάκης θυμάται “το πειρατικό του κάπτεν Τζίμι” από το ποίημα “Αρμίδα” του Νίκου Καββαδία, καθώς βλέπει στον αγωνιστικό χώρο ομοιώματα πειρατικών πλοίων.
“Μ' αυτό το πειρατικό θα σαλπάρουμε κι εμείς” έλεγε, ατάκα που έμελλε να γίνει το σύνθημά μας στο Euro, αλλά και το παρατσούκλι της εθνικής μας ομάδα τα επόμενα χρόνια.



Ελλάδα – Ισπανία 1-1 (16/6/2004)

Το πρώτο γκολ του Χαριστέα στη διοργάνωση μας χαρίζει τον βαθμό απέναντι στην (θεωρητικά) πιο ισχυρή ομάδα του ομίλου.

Το απίστευτο πόδι του Βασίλη Τσιάρτα παίζει κυρίαρχο ρόλο γι' ακόμη μια φορά.

Το ίδιο πόδι μας είχε χαρίσει την πρόκριση στα τελικά του Euro 2004 τον Οκτώβρη του 2003, όταν έκανε το 1-0 απέναντι στη Βόρεια Ιρλανδία.

Ρωσία – Ελλάδα 2-1 (20/6/2004)

Οι Ρώσοι, παρότι ήδη αποκλεισμένοι από τη συνέχεια της διοργάνωσης, επιδεικνύουν τεράστιο ζήλο απέναντι στην Ελλάδα, υπερασπιζόμενοι την αθλητική τους τιμή.

Καταφέρνουν να τη νικήσουν και να τη... χτυπήσουν αρκετά, καθώς πήραν 6 κίτρινες κάρτες σ' αυτόν τον αγώνα.

Το γκολ του Ζήση Βρίζα στέλνει την Ελλάδα στην επόμενη φάση, καθώς η Ελλάδα ισοβαθμεί με την Ισπανία αλλά προκρίνεται λόγω καλύτερου ενεργητικού (4 γκολ έναντι 2).

Είναι η πρώτη φορά στη διοργάνωση που οι Έλληνες βγαίνουν στις πλατείες να πανηγυρίσουν...




Γαλλία – Ελλάδα 0-1 (25/6/2004)

Ο Χαριστέας ξαναχτυπά και η Ελλάδα αποκλείει του κατόχους του τροπαίου!

Η άμυνα της Ελλάδας είναι καλύτερη από ποτέ άλλοτε, η ευστοχία της είναι απόλυτη (5 τελικές προσπάθειες, όλες εύστοχες) και η μεγαλύτερη νίκη στην Ιστορία της είναι γεγονός.
Η ατάκα του Γιώργου Χελάκη “σκίζει τους Γάλλους σα σαρδέλες” σίγουρα δεν βρίθει από... αβρότητα, όμως γράφεται με χρυσά γράμματα στη Βίβλο των παθιασμένων ποδοσφαιρικών μεταδόσεων.
Η νίκη της Ελλάδας επί της Γαλλίας αποτέλεσε τη μεγαλύτερη έκπληξη στην Ιστορία των Ευρωπαϊκών Πρωταθλημάτων, μέχρι τις επόμενες φυσικά...



Ελλάδα – Τσεχία 1-0 (1/7/2004)

Αν η φράση “κοιμήθηκε ο Θεός” έχει ένα σημείο αναφοράς, τότε σίγουρα είναι αυτός ο αγώνας.

Η Τσεχία ήταν η καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης, και το μεγάλο φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου.
Όλοι οι Έλληνες εύχονταν να γίνει το “θαύμα” και να αποκλειστεί από τη Δανία στο προηγούμενο ματς, ώστε να έχουμε έναν αντίπαλο σίγουρα πιο βατό.

Αντ' αυτού, οι Τσέχοι κέρδισαν 3-0 τους Δανούς και ήρθαν στον ημιτελικό σχεδόν ως... ήδη προκριμένοι στον τελικό.
Οι φανταστικοί Έλληνες παίκτες και οι... ανώτερες δυνάμεις είχαν άλλη άποψη, δημιουργώντας την κορυφαία αθλητική ανάμνηση στην Ιστορία του ελληνισμού. Τον απόλυτο άθλο, από τον απόλυτο “Κολοσσό”.

Το ρολόι έγραφε 105' και η μπάλα ήταν στα χρυσά πόδια του Βασίλη Τσιάρτα...



Πορτογαλία – Ελλάδα 0-1 (4/7/2004)

Σα μεθυσμένοι από το νέκταρ της απίθανης αυτής πορείας, οι Έλληνες δεν έδειχναν να ενδιαφέρονται για το τρόπαιο όσο θα περίμενε κανείς.

Άκουγες στις συζητήσεις “Τι έχει να γίνει αν το πάρουμε ρε 'συ... Αλλά και να μην το πάρουμε αυτό που κάναμε στην Τσεχία δεν έχει ξαναγίνει...” και η κουβέντα πήγαινε πάλι στον Δέλλα και το 105' και τον Θεό που κοιμήθηκε κλπ κλπ.
Για σκεφτείτε το: που να προλάβεις να χωνέψεις ένα τέτοιο εξωπραγματικό επίτευγμα μόλις σε τρεις μέρες, ώστε να βάλεις πλώρη για το επόμενο;
Αυτή βέβαια ήταν η κατάσταση των... απλών ανθρώπων.
Γιατί “οι άλλοι”, αυτοί που φορούσαν τα γαλανόλευκα στο γήπεδο, ήταν έτοιμοι από καιρό.

Η αυτοπεποίθηση, η αυτοσυγκέντρωση και το θράσος τους δεν είχαν προηγούμενο ούτε επόμενο.
Με μία μόλις εύστοχη τελική προσπάθεια η Ελλάδα αποσβόλωσε τους Πορτογάλους. Τους γονάτισε.

Προσπαθούσαν με όλες τους τις δυνάμεις, όλες τις δυνατότητες, όλους τους τρόπους και όλους τους παικταράδες τους να βάλουν γκολ στην Ελλάδα, όμως η συγκυρία ήταν τέτοια που (είδες το ματς και ξέρεις ότι) το γκολ αυτό δε θα έμπαινε ούτε στο... χιλιοστό λεπτό του αγώνα.

Στο 65' όμως, ο Χαριστέας “το κάρφωσε”...


Υ.Γ. Τι επικός σχολιασμός από Χελάκη πάλι... “Να η ντρίμπλα Ρονάλντο πώς γίνεται”...


Η... κληρονομία

Κληρονομιά ε; Μάλιστα. Λοιπόν, η κληρονομιά είναι αυτή που βλέπετε παραπάνω.

Δεν υπάρχει άλλη κληρονομιά. Για τον ελληνικό αθλητισμό η κατάκτηση του Euro 2004 είναι σα να μην έγινε ποτέ.
Δεν άλλαξε ΤΙΠΟΤΑ προς το καλύτερο, δεν υπήρξε ΚΑΜΙΑ επίδραση του άθλου αυτού στην αθλητική πραγματικότητα της χώρας.
Μάλιστα σήμερα, εννιά χρόνια μετά, η Ελλάδα είναι σε πολύ χειρότερη κατάσταση απ' ο,τι ήταν τότε, απ' όποια μεριά κι αν το δει κανείς.
Αναζητάς τον υπαίτιο; Κοίτα πρώτα στον καθρέφτη.