Ψάχνεις, ψάχνεις, ξανά ψάχνεις, τελικά δεν βρίσκεις και το αφήνεις πάνω σε μια στροφή. Ναι, για θέση πάρκινγκ μιλάμε. Ένα πρόβλημα που η αρχή του βρίσκεται αρκετά πίσω χρονικά, όταν ο πληθυσμός της Αθήνας άρχισε να αυξάνετε εντυπωσιακά. Όλα αυτά τα χρόνια το κράτος βρίσκεται σε ρόλο θεατή.
Το αποτέλεσμα: Αυτοκίνητα πάνω στην πλατεία Συντάγματος, αυτοκίνητα πάνω στα πεζοδρόμια και οι πεζοί στον δρόμο, αυτοκίνητα διπλο-παρκαρισμένα, αυτοκίνητα σε στάσεις λεωφορείων, αυτοκίνητα παντού. Παλαιότερες μελέτες του Πολυτεχνείου, έχουν αποκαλύψει το μέγεθος του προβλήματος, ωστόσο κάνεις αρμόδιος δεν δείχνει να συγκινείται. Υπολογίζεται ότι κάθε ημέρα γίνονται στο κέντρο της Αθήνας 1,6 εκ. σταθμεύσεις. Έχει διαπιστωθεί ότι τα περισσότερα αυτοκίνητα στις περιοχές κατοικίας καταλαμβάνουν την ίδια θέση για τουλάχιστον 5 ώρες, ενώ σε ζώνες όπου κυριαρχούν οι εμπορικές και επαγγελματικές χρήσεις είναι δύσκολη η εξεύρεση μιας θέσης επί 18 ώρες το 24ωρο.
Οργανωμένα πάρκινγκ υπάρχουν. Ωστόσο οι τσουχτερές τιμές, αποθαρρύνουν τους περισσότερους οδηγούς από το να τοποθετήσουν το όχημα τους εκεί. Παρ' όλο που η εξεύρεση δωρεάν θέσης απαιτεί επιπλέον οδήγηση από 5 έως και 20 λεπτά. Δεν έχουν όμως και άδικο οι οδηγοί. Με τα σημερινά οικονομικά δεδομένα, θες μια μικρή περιουσία αν αφήνεις κάθε μέρα το ΙΧ σου σε οργανωμένο παρκινγκ, για να πας π.χ. στην εργασία σου.
Παρατηρώντας τις εν λόγω μελέτες, διαπίστωσα και ένα ακόμα τρομακτικό στοιχείο, το οποίο καταγράφεται με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο. Το 56% των δρόμων της πρωτεύουσας διαθέτουν μόνο μία ελεύθερη λωρίδα κυκλοφορίας, παρόλο που μόλις το 11% έχει κατασκευαστεί με αυτά τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά! Και αυτό λόγω τον αυτοκινήτων που (διπλό) σταθμεύουν στα πλάγια του δρόμου. Να και το κυκλοφοριακό. Δρόμοι που οι περισσότεροι έχουν κατασκευαστεί πριν πολλά χρόνια -με άλλα συγκοινωνιακά δεδομένα- και είναι έτσι κι αλλιώς στην εποχή μας ανεπαρκείς, «συρρικνώνονται» ακόμα περισσότερο λόγω του προβλήματος του παρκινγκ. Οι εικόνες με τις μεγάλες ουρές οχημάτων σε κεντρικούς δρόμους της Αθήνας είναι σχεδόν καθημερινό φαινόμενο.
Ακόμα και μια ολιγόλεπτη κατάληψη του δρόμου μπροστά σε στάση λεωφορείου ή σε περίπτερο αρκεί για να υπερδιπλασιάσει τον χρόνο διέλευσης των υπόλοιπων οδηγών από το συγκεκριμένο σημείο. Παράλληλα, διπλασιάζεται η κατανάλωση καυσίμου και αυξάνονται κατά 30 έως και 70% οι εκπομπές μονοξειδίου του άνθρακα. Να και το περιβαλλοντολογικό πρόβλημα. Δεν είναι τυχαίο, ότι η ατμόσφαιρα στο κέντρο της Αθήνας, ειδικά τις ώρες αιχμής, είναι αποπνικτική.
Είναι να απορεί κανείς. Δηλαδή, πόσο μυαλό θέλει, για να αποφασίσει ο Δήμος Αθηναίων να φτιάξει 5 πάρκινγκ και να δώσει «ανάσα» στην κυκλοφορία και στη στάθμευση των οχημάτων εντός της πρωτεύουσας. Και μην απορήσουν κάποιοι για το που θα γίνουν τα παρκινγκ μέσα στο κέντρο. Τόσα παλιά (ακατοίκητα) κτήρια υπάρχουν, για παράδειγμα. Βάζοντας και ένα συμβολικό ποσό ως μίσθωμα για στάθμευση σε αυτούς τους ειδικούς χώρους, θα είχε και έσοδα ο Δήμος.
Βεβαίως, δεν είναι μόνο «θέμα μυαλού». Ακόμα και να βρεθεί ο κατάλληλος άνθρωπος, στην κατάλληλη οργανωτική θέση και να θέλει να λύσει το πρόβλημα, θα βρει μπροστά του… το τέρας που λέγεται ελληνικό κράτος. Για ζητήματα τέτοιου είδους συναρμόδια είναι τέσσερα (!) υπουργεία: Οικονομικών, ΠΕΧΩΔΕ, Μεταφορών και Εσωτερικών. Αρμοδιότητες έχουν επίσης οι περιφέρειες, οι νομαρχίες και οι δήμοι, κάνοντας ακόμη πιο δύσκολο τον συντονισμό. Βλέποντας όλα αυτά τα δεδομένα, μένεις απλά με ένα ερώτημα: και πώς να αλλάξει…
* Όσοι θέλουν να μαθαίνουν πρώτοι για τα νέα άρθρα του Domino, μπορούν να κάνουν Like στην συνεργαζόμενη Facebook Page ΕΔΩ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου